Allereerst mijn excuses naar de Oud Gereformeerde Gemeente in Krimpen a/d IJssel, die ik maandag voor een GerGem heb uitgemaakt. Nou ja, de radionieuwsdienst maakte het nog bonter door zondag te spreken over onlusten bij ‘Gereformeerde Kerken’ op Urk en in Krimpen. OGG en GerGem liggen tenminste nog dicht bij elkaar, maar Geref. Kerken is heel iets anders. Maar ach, wat weten atheïstische en agnostische (vaak ex-kerkelijke) journalisten daar nu van?

Laat ook maar – daar gaat het eigenlijk niet om. Waar gaat het dan wel om? Ik had eigenlijk twéé columns in gedachten en dacht: Laat de lezer zelf maar kiezen. De ene column zou als volgt kunnen beginnen:

‘Afgelopen zondag werden er in Nederland in ca. 5000 kerken en gemeenten kerkdiensten gehouden, waarvan ca. 4998 zich gedwee aan de coronaregels hielden. Maar gelukkig: twee gemeenten waren zo dapper zich boven die regels te verheffen vanwege het Woord des Heeren en de zorg voor de gemeenten. Maar ook heel praktisch: weet je hoe weinig mensen op Urk corona hebben gekregen? Nou dan. En dús hadden die twee gemeenten in Urk en Krimpen stampvolle diensten.

Maar wat gebeurde er? De kerk staat midden in een boze wereld en moet dat ook steeds weer aan den lijve ondervinden. Rondom de twee kerkgebouwen wemelde het van journalisten en cameramensen. Dat ze zich niet aan de heilige dag des Heeren hielden, was nog tot daaraan toe; maar ze hielden zich ook niet aan de coronaregels en aan de privacy van de kerkmensen en van het eigen kerkterrein. Dit is het soort paparazzi dat de dood van prinses Diana heeft veroorzaakt en Meghan en Harry het leven zuur maakte. Ze vielen de kerkmensen lastig met stompzinnige en oneerbiedige vragen, tot vlak vóór de kerkdeur. De meeste kerkbezoekers gingen daar gelukkig niet op in, maar het was geen wonder dat een paar mannen zich toch niet konden beheersen. Trouwens, die twee mannen in Krimpen, die een journalist aanvielen, wáren helemaal niet van die gemeente. En die man die op Urk een journalist aanreed, werd door die journalist zelf daartoe geprovoceerd. Het is jammer dat die dingen gebeurd zijn – maar het is nog veel erger hoe brutaal die treiterige journalisten zich gedroegen, die er alleen maar op uit zijn de zaak van God en van zijn Kerk belachelijk te maken.

Weet je wat het kernpunt van de zaak is? De overheid kan nóg zo (overdreven) bezorgd over ons zijn, maar uiteindelijk willen wij niet op de overheid, maar op onze God vertrouwen. Hij heeft ons tot dusver beschermd, en kan ons ook verder beschermen. En als er na zondag toch kerkgangers ziek worden, dan is dat óók Gods wil, waarvoor wij ons te buigen hebben. Trouwens, bewijs maar eens dat die besmetting tijdens de kerkdienst is ontstaan!’

Zo, dat is het begin van de eerste column. Hier is het begin van de tweede column die ik had kunnen schrijven:

‘Afgelopen zondag werden er in Nederland in ca. 5000 kerken en gemeenten kerkdiensten gehouden, waarvan ca. 4998 zich trouw en solidair aan de coronaregels hielden. Maar helaas: twee gemeenten waren zo eigenwijs zich er níét aan te houden en weer volle kerkdiensten toe te staan, met alle risico’s van dien. Van Romeinen 13 trokken ze zich niets aan; ze wilden zelf uitmaken wat goed voor hen was. Dus zagen we lange en brede stromen mensen naar die kerken op Urk en in Krimpen wandelen. 

Maar wat gebeurde er? Ja, dat hadden ze wel kunnen bedenken: rondom de twee kerkgebouwen wemelde het van journalisten en cameramensen. Wat had je ánders gedacht? Als twee van de 5000 gemeenten in Nederland zich van niets en niemand wat aantrekken en hun eigen gang gaan, dan is dat groot nieuws. En dus wilden die journalisten weten wat die mensen bewoog om zich bewust aan besmetting bloot te stellen en daarmee gevaar te lopen de volgende dag in de supermarkt weer ándere mensen aan te steken. Die journalisten hadden het volste recht daar te staan; de persvrijheid is in ons land net zo belangrijk als de godsdienstvrijheid. Persmensen en kerkmensen moeten zich geen oordeel over elkaars motieven aanmatigen. Maar ja, die bevindelijk-gereformeerde mensen leven op een eilandje; die willen van de boze buitenwereld niets weten. En dus begonnen een paar mannen in Krimpen op zo’n journalist in te slaan. Later beweerde die kerk dat die mannen helemaal niet bij hun kerkgangers hoorden, maar iedereen kon op het filmpje zien dat de koster die twee mannen bij de journalist weggehaalde en ze de kerk in stuurde, waar ze ook braaf naar binnen gingen. En wat die automobilist in Urk betrof: iedereen kan op het filmpje zien dat hij wel degelijk heel bewust tegen die journalist aan reed.

Weet je wat het kernpunt van de zaak is? De overheid kan nóg zo bezorgd over het kerkvolk zijn, maar uiteindelijk zeggen die gereformeerden dat ze niet op de overheid, maar op God vertrouwen. Dat klinkt natuurlijk prachtig. Maar ze vergeten dan wel dat ze daarin hun eigen verantwoordelijkheid hebben. Steken ze ook een drukke snelweg blindelings over omdat ze erop vertrouwen dat God hen zal beschermen? Natuurlijk niet. Je hebt je zintuigen en je verstand gekregen. Als je je bewust aan besmetting blootstelt en je wordt inderdaad ziek, dan heb je dat helemaal aan jezelf te wijten.’ 

Zo ongeveer zouden mijn twee columns er uitzien. Wat vind je ervan, lezer? Bij welke redenering voel je je het meeste thuis? Kies zelf maar uit welke benadering je het beste bevalt. (Of zouden ze misschien allebei een grote kern van waarheid bezitten, en is dat het juist wat de zaak zo ingewikkeld maakt!?)