Volgens velen is dit niet zozeer een Psalm van David, als wel één voor (ten behoeve van) David (de ‘je’ in vs. 2), om zegen voor hem af te smeken met het oog op naderende strijd (zie vs. 8; volgens een antieke bron was dat de strijd tegen de Arameeërs; 2 Sam. 10:18-19): ‘Moge de Here je antwoorden in de dag van de benauwdheid (hetzij David zelf voorop zou gaan in de strijd, óf thuis zou blijven om op de berg Sion offers te brengen met het oog op de veldslag; zie vs. 4). Moge de naam van de God van Jakob (veertien keer vinden we deze titel in de Psalmen genoemd!) jou hoog verheffen (boven jouw vijanden). Moge Hij je hulp sturen vanuit het heiligdom en je ondersteunen vanuit Sion (zie 2:6) (wáár de strijd ook maar zal plaatsvinden). Moge Hij al jouw graanoffers in herinnering houden en het vet van jouw brandoffers aanvaarden’ (vs. 2-4). Dat betekent: God zal de overwinning schenken, niet op grond van de trouw van David of de voorbidders, maar op grond van het offer.

De voorbidders vervolgen: ‘Moge Hij jou geven overeenkomstig (de overleggingen van) jouw hart en al jouw plannen (hoe je de vijanden wilt gaan verslaan) waarmaken! Dan zullen wij juichen van vreugde over jouw uitredding en in de naam van onze God onze (feestelijke) banieren oprichten. Moge de Here al jouw verlangens vervullen’ (vs. 5-6).

De voorbidder (nu in het enkelvoud) zegt: ‘Nu weet ik dat de Here zijn gezalfde (vgl. 2:2) uitredt; Hij zal hem antwoorden vanuit zijn heilige hemel door middel van machtige daden van uitredding van (d.i. verricht door) zijn rechterhand’ (vs. 7).

‘Sommige mensen (heidenen die God niet kennen) vertrouwen op strijdwagens, sommigen op paarden (dus op puur militaire kracht); maar wij vertrouwen op de naam van de Here, onze God. Die andere mensen worden neergebogen en vallen; maar wijstaan op en blijven overeind’ (vs. 8-9).

‘O Here, red de koning (vgl. het Britse volkslied: God save the king)! Moge Hij ons antwoorden (of misschien beter: O Here, red! Moge de [hemelse] Koning) ons antwoorden) wanneer wij (tot Hem) roepen’ (vs. 10).

Mede vanwege dit laatste onderscheid tussen de aardse koning en de hemelse Koning denken we hier vanzelf weer aan de Messias (de naam betekent Gezalfde!), die bij zijn komst niet alleen zal worden uitgered, maar zelf al de getrouwen van zijn volk zal uitredden en op aarde vrede en gerechtigheid zal stichten.